close

Informacja dotycząca plików cookies

Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, w celu dostosowania ich do indywidualnych potrzeb każdego użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszych serwisów internetowych, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies

Strona glowna
DYSKI TWARDE/SSD

 

Spis treści



Test dysków SSD: Intel 320 i 510 na tle swoich poprzedników

Metodologia testów













Testy zostały wykonane przy wykorzystaniu komputera opartego na płycie głównej Asus Maximus IV Extreme. Model ten posiada dwa kontrolery SATA 6.0 Gbps (każdy obsługujący dwa porty): jeden zintegrowany w chipsecie Intel P67 (B3) i dodatkowy - Marvell PCIe 9182. Część testów była przeprowadzona na obu układach, przy czym okazało się, że oba sprawowały się bardzo podobnie i uzyskiwane wyniki były podobne - w granicy błędu statystycznego.

Podczas testów, w których wartość zegara procesora mogła mieć istotny wpływ na wyniki, procesor pracował z wyłączonymi funkcjami Turbo Boost i SpeedStep, ze stałą prędkością 3,4 GHz. W pozostałych testach funcka SpeedStep była włączona, a procesor pracował z częstotliwościami 1,6 - 3,4 GHz.

Testy zostały wykonane w systemie Windows 7 64-bit. Dyskiem systemowym, w zależności od potrzeby, był Samsung Spinpoint F3 HD103SJ lub któryś z SSD.

Testy były podzielone na dwie grupy. Pierwsza to przeprowadzenie testów syntetycznych, przy wykorzystaniu standardowych programów: ATTO Disk Benchmark, HD Tune i HD Tune Pro, AS SSD Benchmark, CrystalDiskMark i FC-Test. Uzyskane wyniki są uśrednione tam, gdzie są zbliżone do siebie. W przypadku dużych rozbieżności wyników tych samych testów wykonywanych przy pomocy różnych programów rezultaty dla każdej z aplikacji prezentowane są osobno.

Następnie zostały wykonane benchmarki przy pomocy aplikacji File Copy Test. Jest to narzędzie do mierzenia czasu, jaki zajmuje utworzenie na dysku pewnej liczby plików o określonej przez twórcę programu - X-bit labs - wielkości. Poszczególne "pakiety" plików symulują pięć scenariuszy, podczas których na dysk kopiowane są różnego rodzaju dane. Scenariusze te to: instalacja aplikacji, kopiowanie trzech sporych obrazów płyt (ISO), dużej liczby plików MP3, programu oraz plików Windowsa.

Testy przy pomocy dedykowanych aplikacji są miarodajne, ale jedynie dla niektórych scenariuszy użytkowania, które symulują. Aby dokonać oceny pracy urządzeń przy możliwie największej ilości zadań zostało przeprowadzone pięć dodatkowych testów, mających sprawdzić, jak SSD poradzą sobie przy wykonywaniu konkretnych, praktycznych zadań. Zadania te to:

"Milioner" - ustalanie zawartości folderu

Test sprawdza, jak urządzenie radzi sobie przy obliczaniu zawartości katalogu z dużą ilością plików i folderów po kliknięciu na "Właściwości folderu". W takiej operacji przeciętny SSD jest kilkukrotnie szybszy niż HDD - w pierwszych generacjach SSD, które miały prędkości transferu danych porównywalne z dyskami twardymi, tego typu zadania były jednymi z niewielu, gdzie wydajność była wyraźnie na korzyść technologii NAND flash. Z zadaniem tym radzą sobie najlepiej urządzenia o wysokich wartościach IOPS przy odczycie. Katalog użyty w teście ma 1 110 podkatalogów oraz tytułowe 1 000 000 plików (o wielkości 1,11 KB każdy).

"Milioner" - usuwanie plików

Zadanie polega na fizycznym usunięciu wyżej wymienionego katalogu. Na prędkość wykonywania tej operacji w przypadku SSD duże znaczenie ma stopień fragmentacji danych na partycji i obecność innych plików, w tym przypadku testy były robione w "idealnych warunkach" - poza usuwanym katalogiem na dysku nie było innych plików.

Tworzenie kontenera plików

Do tego zadania została wykorzystana aplikacja TrueCrypt. Polega ono na stworzeniu na dysku kontenera TrueCrypt o wielkości 20 GB i zaszyfrowaniu go. Do szyfrowania został wykorzystany AES - ponieważ procesory Intela z serii Core i5 posiadają sprzętowe wsparcie dla tego algorytmu i w przypadku modelu 2500K prędkość szyfrowania wynosi ponad 5 GB/s, wyniki testu były zależne jedynie od wydajnośći SSD, który w tym przypadku stanowił "wąskie gardło", a nie od możliwości CPU.

Archiwizacja kontenera plików

W następnym kroku utworzony kontener był dodawany do archiwum, zapisywanego na tą samą partycję. Zadanie to wymusza na nośniku danych przeprowadzanie jednocześnie dwóch operacji: odczytu (kontener plików) oraz zapisu (plik archiwum). Przy archiwizacji wybierana był rzecz jasna zerowy stopień kompresji.

Test spójności archiwum

Ostatnim zadaniem było przeprowadzenie testu spójności utworzonego archiwum - szybkośc wykonywania tej operacji jest wprost proporcjonalna do wydajności przy odczycie danych.

Ten artykuł komentowano 2 razy. Zobacz komentarze.