|
Informujemy, iż w celu optymalizacji treści dostępnych w naszym serwisie, w celu dostosowania ich do indywidualnych potrzeb każdego użytkownika, jak również dla celów reklamowych i statystycznych korzystamy z informacji zapisanych za pomocą plików cookies na urządzeniach końcowych użytkowników. Pliki cookies użytkownik może kontrolować za pomocą ustawień swojej przeglądarki internetowej. Dalsze korzystanie z naszych serwisów internetowych, bez zmiany ustawień przeglądarki internetowej oznacza, iż użytkownik akceptuje politykę stosowania plików cookies
Minęło ponad 50 lat od skonstruowania pierwszej pamięci masowej przypominającej dziś tylko w niewielkim stopniu konstrukcje dysków twardych. Firma IBM w roku 1957 dokonała cudu, prezentując swoje urządzenie o nazwie RAMAC 350 (Random Access Method of Accounting and Control.
Ów protoplasta dzisiejszego dysku ważył ponad tonę, wewnątrz mieścił 24 talerze (wielkość 2439”), których łączna pojemność wynosiła 5MB. Jak za każdą nowinkę technologiczną, także w tym przypadku trzeba było słono zapłacić. IBM wycenił sobie tego bardzo szybkiego i pojemnego (jak na owe czasy) „twardziela” na okrągły milion dolarów.
Wynalazek ten posiadał sporo mankamentów, a głowice poruszające się po powierzchni talerza były jego gwoździem do trumny.
Pierwszym dyskiem, w którym wykorzystano technologię tzw. „poduszki powietrznej” (głowice unoszone nad talerzami) był „1301 Advanced Disk File” stworzony w 1962 roku ponownie przez koncern IBM. Pojemność drastycznie wzrosła (90MB), waga spadła … będzie to zresztą normą podczas wprowadzania kolejnych modeli dysków.
Rok 1973 to przełom, jeśli chodzi o gabaryty (talerze 14”). 3340 Winchester – twór, w który zaczynał wizualnie przypominać obecne dyski twarde to także dzieło firmy IBM.
