Pomimo niewielkich rozmiarów, głowica jest jednym z droższych podzespołów znajdujących się w dysku twardym.

Do najbardziej znanych modeli głowic należą tzw. głowice cienko-foliowe. Dużo lżejsze od głowic ferromagnetycznych potrafią pracować znacznie bliżej talerzy dysku, przez co zwiększają niezawodność zapisu i odczytu. Postęp w miniaturyzacji elementów mechanicznych dysków twardych to skutek ciągłego pędu w stronę zwiększania gęstości zapisu. Niedaleka przyszłość pokaże, czy pomimo ostrej konkurencji ze strony nośników typu flash, pojawią się nowe standardy dysków twardych o znacznie mniejszych rozmiarach od najmniejszych (1 cal) obecnie dostępnych.

Z reguły każdy talerz dysku posiada dwie głowice zapisująco-odczytujące – jedna umieszczona jest nad talerzem, druga pod nim. Głowice te umieszczone są na poruszających się synchronicznie ramionach. Nad ruchem głowicy czuwa pozycjoner, którego zadaniem jest przemieszczanie głowic do wybranego cylindra lub w przypadku wyłączenia dysku – do położenia parkowania.